Glyptography at Royal British sculpture Society

                                        CECIL THOMAS AND HIS CONNECTION WITH GREECE

     Cecil Thomas (1885-1976) was one of England's most noted sculptors. He was also a medallist and  a seal and gem engraver, that carved and engraved gem materials in intaglio and cameo,plus miniature sculptures .His student and heir, Nick Kielty-Lambrinides(1920-2004)  was half Greek , he became a master Gem engraver in his own right and founded a School of Glyptic Arts in Athens , aiming to the revival of the art of Glyptography.                                                           

  The  20th -21st  century history of  European Glyptography presented at Royal Society of British Sculptors in May 2008 , passing from Cecil Thomas  to Nick Kielty -Lambrinides , and from him to his own students ,, that formed into a group in 1994 called Cosmochaos ,based in Greece but exhibiting throughout Europe, carry on Thomas' and Lambrinides' tradition of excellence and inventiveness. Cosmochaos (now teachers in their own right) , set the rules of Modern Glyptography.
 A series of lectures by Dr. Emmanuel Minne, Dr Harris Livas and Cosmochaos ,held at RBSS.
  Also an exhibition of historic pieces made by Cecil Thomas and Nick Kielty- Lambrinides ,besides  Contamporary Glyptographical pieces made by Cosmochaos studio ,gave a chance to the audience to see at close hand a number of examples of  important Gem Engraving works.
 A live workshop-demonstration of Glyptography art by Cosmochaos gem  artists also took place  and fascinated the audience that watched  closely a real rock crystal carving  by the use of diamond tools.

ΠΕΡΙ ΓΛΥΠΤΟΓΡΑΦΙΑΣ

Γλυπτογραφία . Η τεχνή της Γλυπτικής και της Χάραξης των πολύτιμων  υλικών

 Ειναι γεγονός οτι πολλές φορές οι μόνες μαρτυρίες που φθανουν στα χέρια μας

από αρχαίους, χαμένους στα βάθη του χρόνου, πολιτισμούς εiναι χαραγμένοι κρύσταλλοι που λόγω της σκληρότητάς τους άντεξαν την φθορά του χρόνου και με τις παραστάσεις που φέρουν επάνω τους δίνουν πολύτιμες πληροφορίες στους μελετητές τους για το επίπεδο πολιτισμού, τις συνήθειες και τις αξίες  των ανθρώπων που έζησαν οταν τα έργα αυτά δημιουργήθηκαν. Αυτο συμβαίνει λόγω της  σκληρότητας των ορυκτών κρυστάλλων που αποτελούν τον κύριο καμβά για τα έργα της Γλυπτογραφίας (σκληρότητα από 6,5  εως 10 στην κλίμακα του Moh οταν το ατσάλι εχει σκληρότητα 6 και το διαμάντι 10).   Μέσα απο μια ποιητική ματια, προσδίδεται στα Γλυπτογραφικά έργα η  ιδιότητα της Αφθαρσίας και της Αιωνιότητας.

Η τέχνη της Γλυπτογραφίας άνθισε από τον 6^ο αιώνα π.Χ. ως και τους ελληνιστικούς χρόνους και έφθασε στο απογειο της ακμής της κατα την περίοδο αυτή στον ελλαδικό χώρο απο οπου και έχουν διασωθεί οι πιό περίτεχνες γλυπτογραφίες.

   Ονομαστοί γλυπτογράφοι ,όπως ο Μνήσαρχος απο την Σάμο (πατέρας του Πυθαγόρα) και ο Δεξαμενός απο την Χίο,  δημιουργούσαν μεταξύ άλλων και σφραγιδόλιθους που οι έλληνες της εποχής έφεραν πάντα μαζί τους και τους χρησιμοποιούσαν για να αφήνουν το αποτύπωμα τους σε προσωπικά τους είδη οπως επίσης και στις πάσης φύσεως συναλλαγές τους. Στην αρχή φορούσαν τους χαραγμένους κρυστάλλους περασμενους σε σχοινάκια η δερματάκια στους καρπούς τους και αργότερα τους έδεναν με πολυτιμα μέταλλα και τους φόραγαν σε δακτυλίδια  Χαρακτηριστικό της ευρείας χρήσης τους ήταν ο νόμος του  Σόλωνος που απαγόρευε στους γλυπτογράφους να κρατουν αντίγραφο από τους σφραγιδόλιθους που δημιουργούσαν για τους πελάτες τους

 Αγαπημενοι κρύσταλλοι των αρχαίων ελλήνων ήταν η Ορεία Κρύσταλλος  (μία ποικιλία Χαλαζία που σαν κύριο χαρακτηριστικό της έχει την απόλυτη διαφάνεια), ο Χαλκηδόνιος (κρυπτοκρυσταλλικός Χαλαζίας που αφθονούσε στην περιοχή της αρχαίας Χαλκηδόνας),ο Καρνεόλης , ο Ιασπις κ.α.

  Στους Αλεξανδρινούς οπως και μετέπειτα στους Ρωμαικούς χρόνους η ακαταμάχητη έλξη που ένιωθαν οι άνθρωποι  για τα έργα της Γλυπτογραφίας συνεχίστηκε.

Στον Μεσαίωνα ομως η κατοχή των χαραγμένων κρυστάλλων μετατράπηκε σε προνόμιο των λίγων και αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να μειωθεί ο αριθμός των εργαστηρίων και η τέχνη να παρακμάζει.

 Αργότερα στην περίοδο της Αναγέννησης, η Γλυπτογραφία βρήκε πάλι την παλιά της αίγλη, για ένα μικρό  χρονικό διάστημα. Η τέχνη αυτή  αγαπήθηκε ιδιαίτερα απο τον Λεονάρντο Ντα Βίντσι και  τον Μιχαήλ Αγγελο .Η οριστική παρακμή της ηλθε όμως  με την επινόηση των γραμματοσήμων, οπότε έπαψε οριστικά η χρήση των σφραγιδόλιθων στην σφράγιση των επιστολών.

  Ο φημισμένος Ρώσσος κοσμηματοποιός  Peter Karl Faberge (1846-1929) αγάπησε ιδιαίτερα την τέχνη αυτή και την αναβίωσε  δημιουργώντας σειρές ολόκληρες έργων γλυπτογραφίας,  όπως το ΖΟΟ , για τις τσαρικές  και άλλες Ευρωπαικές  βασιλικές αυλές.

Cecil Thomas(1889-1975)

 Κύριος συνεργάτης τού Faberge ήταν  ο Αlfred  Lyndhurst Pocock (1881-1962)  Αγγλος γλύπτης ,γλυπτογράφος ,γεωλόγος και ακουαρελίστας , o οποίος στις αρχές της δεύτερης δεκαετίας του εικοστού αιώνα σύστησε στον  Faberge τον   Cecil Tomas (1889-1975)  Βρεταννό γλύπτη και γλυπτογράφο ο οποίος φιλοτεχνούσε συγχρόνως  μεγάλων διαστάσεων γλυπτά  που κοσμούν σήμερα πολλούς δημόσιους χώρους.

Ο Cecil Thomas  σύνδεσε το όνομα του με τον οίκο Faberge και την ιστορική πλέον γλυπτογραφική δραστηριότητά του ενώ τού παραδόθηκε η σκυτάλη της γλυπτογραφίας από τους προκατόχους της Faberge και Pocock .

   Μαθητής  και συνεχιστής του Cecil Thomas υπήρξε  ο Ελληνας απο την πλευρά της μητέρας του και Ιρλανδός απο την  πλευρά του πατέρα του Nick Kielty- Lambrinides (1920-2004)γλυπτογράφος ,γεμμολόγος

    Ο κατα γενική ομολογία τελευταίος Ευρωπαίος Master Γλυπτογράφος Νιck Kielty-Lambrinides έργα του οποίου βρίσκονται μεταξύ άλλων στο  Victoria & Albert Museum του Λονδίνου, Μουσείο Γουλανδρή οπως και σε πολυάριθμες ιδιωτικές συλλογές ,αφού μαθήτευσε δίπλα στον Cecil Thomas ενστερνίστηκε πλήρως το Οραμα του δασκάλου του για την  Αναβίωση της Γλυπτογραφίας.

Αμέσως μετα τον θάνατο του Cecil Thomas το 1975, ο Nick Kielty-Lambrinides εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα και ίδρυσε στην Αθήνα την  School of Glyptic Arts, πιστεύοντας  οτι η Ελλάδα ήταν ο καταλληλότερος τόπος για να αναγεννηθεί η ξεχασμένη τέχνη της Γλυπτογραφίας.

Δύο λόγοι τον οδήγησαν σε αυτή την ισχυρή πεποίθηση.

Ο ένας ήταν το ότι η Γλυπτογραφία σαν τέχνη έφτασε στα απώτατα ύψη της στη Ελλάδα κατα την κλασσική αρχαιότητα ,  οπως μπορεί εύκολα κάποιος να διαπιστώσει απο την αξεπέραστη αισθητική και τεχνική τελειότητα αρχαίων εργων Γλυπτογραφίας που σώζονται σε μουσεία ανά τον κόσμο.

   Ο αλλος λόγος ήταν η πίστη που είχε ο μεγάλος δάσκαλος καλλιτέχνης ,οτι στην Ελλάδα υπάρχει ένα πολύ πλούσιο σε πάσης φύσεως ταλέντα και δυνατότητες ανθρώπινο δυναμικο που συντηρεί μια παράδοση 6000 ετών στην Κοσμηματοποιία και το οποίο εάν επιμορφωθεί και εκπαιδευτεί σωστά μπορεί να μεγαλουργήσει και να προκαλέσει μια Αναγέννηση της Τέχνης της Γλυπτογραφίας.

 Σαν τόπο εγκατάστασης της σχολής του διάλεξε το Μεταξουργείο ,γιατι εκεί  ζούσαν και δημιουργούσαν οι  Αθηναίοι Γλυπτογράφοι κατα την αρχαιότητα.

Eκεί αρχισε να διδάσκει την Τέχνη γλυπτογραφίας αλλά και την επιστήμη  της Γεμμολογίας  (Gemmology) = η επιστήμη της αναγώρισης και εκτίμησης των πολυτίμων λίθων και υλικών – λέξη προερχόμενη απο την ελληνική λέξη  Γαία- Γέμμα-Γή -   καθώς αυτή η γνώση είναι απαραίτητη για τον Γλυπτογράφο δεδομένου οτι οι κρυσταλλικοί λίθοι αποτελούν τα υλικά του, τον καμβά του. Η σχολή του

Δίπλα του μαθήτευσε η Μαρία Αποστολοπούλου , ιδρυτικό μέλος και βασική σχεδιάστρια της ομάδας Cosmochaos , η οποία  αφού διδάχθηκε τα μυστικά της τέχνης της γλυπτογραφίας από το μεγάλο δάσκαλο Nick Kielty-Lambrinides,  γλυπτογραφεί ακολουθώντας τους δικούς της δρόμους. Μέσα από την πολυετή  προσωπική  της πορεία έχει καταφέρει  να θέσει τις βάσεις για τη σύγχρονη  μορφή της Γλυπτογραφίας . Εντάσσοντας τους σκαλισμένους λίθους της σε κοσμήματα  δικού της σχεδιασμού  φέρνει την αρχαία αυτή τέχνη στο προσκήνιο και  σε επαφή με το πλατύ κοινό .   Η Μαρία Αποστολοπούλου οραματιζόμενη την εξέλιξη αυτής της τέχνης δημιούργησε τον μοναδικό στην Ευρώπη πυρήνα Ελλήνων  Γλυπτογράφων , μαθητών ,συνεχιστών της σχολής Faberge-Cecil Thomas - Nick kielty -Lambrinides. Ο πυρήνας αυτός λειτουργεί στην Αθήνα  υπό τη σκέπη του COSMOCHAOS  απο το 1994 εως και σήμερα.

Glyptography in USA today - Helen Serras-Herman

Helen’s award winning, bold contemporary work
 on hard gemstones has been featured in
 many trade magazines and books. 
Over 20 years of experience in Sculptured Gems,
a Masters degree in Sculpture (MFA), a degree in Gemology (FGA),
and studies in drawing and painting, are reflected in her unique work.

 Her distinctive work on gemstones includes 
Carved Gems, Jewelry Art and freestanding Gem Sculptures.
Some of her recent artwork, the “Wearable Sculptures”,
explores the connection and transition between
the worlds of Fine Art and Wearable Art.

Her favorite subjects are Mythological Creatures and Portraits.

 

All of her creations are one-of-a-kind, signed and
sold with a Certificate of Authenticity.
A number of her works have been direct commissions
from private clients.
All of Helen'sHelen’s award winning, bold contemporary work

 on hard gemstones has been featured in
 many trade magazines and books. 
Over 20 years of experience in Sculptured Gems,
a Masters degree in Sculpture (MFA), a degree in Gemology (FGA),
and studies in drawing and painting, are reflected in her unique work.

 Her distinctive work on gemstones includes 
Carved Gems, Jewelry Art and freestanding Gem Sculptures.
Some of her recent artwork, the “Wearable Sculptures”,
explores the connection and transition between
the worlds of Fine Art and Wearable Art.

Her favorite subjects are Mythological Creatures and Portraits.
All of her creations are one-of-a-kind, signed and
sold with a Certificate of Authenticity.
A number of her works have been direct commissions
from private clients.
All of Helen's Jewelry Art is set in 18K or 14K gold,
or Sterling Silver, with a palette of gemstones,
such as fancy color sapphires & garnets,

tanzanite, diamonds, red spinels, opals and tourmalines Jewelry Art is set in 18K or 14K gold,
or Sterling Silver, with a palette of gemstones,
such as fancy color sapphires & garnets,
tanzanite, diamonds, red spinels, opals and tourmalines. 

Gem carving tecniques

Gem Carving: Materials and Techniques

Semi precious hard stones such as carnelian, chalcedony, amethyst, and agate have long been carved with decorative and figural designs. Intaglios As early as 5000 B.C., craftsmen in Mesopotamia used hand-powered tools to engrave images into stone blanks, creating intaglios (so called from the Italian intagliare, "to cut into"). Similar methods were employed by ancient artisans in Egypt, Greece, Rome, and Etruria. Intaglios were used to make relief impressions when pressed into wax, clay, or another sealing material. Cameos Around 250 B.C. a new carving technique developed: by cutting away the area surrounding a figure, artisans formed relief images known as cameos. The different hues of banded stones were exploited to enhance the appearance of depth with multicolored compositions.		. .

Cameos are created by carving into a top (often white)layer of stone to reveal the colored band underneath An intaglio (top) is cut below the surface of a gemstone, while a cameo (bottom) is carved in relief Carving Tools Although intaglios are concave and cameos are convex, both are produced in a similar fashion. A cutting tool dipped in a slurry of abrasive powder and oil is turned while a gemstone is manipulated against it. Cutters of different shapes and materials can be used—drills, wheels, cones, and balls made of copper, bronze, iron, or something softer such as wood or even reed. It is the powder (emery or corundum in antiquity, diamond dust today) carried by the tool, not the tool itself, that actually carves the stone. This engraving depicts an 18th-century carver along with a variety of cutting tools. The instruments used by ancient carvers were similar, being turned by a bow rather than a foot pedal. Image top right: Hermaphroditus Seated on an Altar (detail), possibly by Protarchos, 150–100 B.C. Sardonyx cameo set in a modern gold ring. The J. Paul Getty Museum, 2001.28.9

Some ancient Greek carvers

Youth Adjusting His Sandal, attributed to Epimenes, about 500 B.C.  Zoom in Epimenes Epimenes was a Greek carver active around 500 B.C. The exhibition includes one gem signed by Epimenes, along with four unsigned gems attributed to him. Similarities in material, technique, and style provide strong evidence for these attributions. This gem with a standing youth is unsigned, but details such as the arm and leg muscles and the crosshatched hair with pellets representing ringlets are close enough in style to the only surviving gem signed by Epimenes to indicate that he carved it. Compare the gem signed by Epimines with two gems attributed to him and hear commentary about their attribution.

Apollo, attributed to Solon, 30–20 B.C.  Zoom in Audio: How did Solon achieve such intricate detail in this portrait? Solon The ancient Greek gem carver Solon (active 70–20 B.C.) worked in Roman imperial circles, fashioning idealized portraits of the emperor Augustus and his sister, along with images of mythological figures. Solon's signature is preserved on five ancient gems, including the so-called Strozzi Medusa (also on view in the exhibition). His carvings gained great popularity in the 18th century due to the outstanding quality of that intaglio, which was copied by modern artists in diverse media. More recently, several unsigned stones, including the one shown here, have been attributed to his hand. Compare this gem to an engraving of another gem by Solon.

Diomedes and the Palladion by Dioskourides (detail), Bernard Picart, 1724   Dioskourides and Sons Dioskourides (active 65–30 B.C.), a Greek master from Aigeai in Asia Minor (present-day Turkey), is one of the few gem carvers recorded in ancient literature. He is mentioned by several Roman authors as the carver of the personal seal of the emperor Augustus (ruled 27 B.C.–A.D. 14). Dioskourides' fame led later carvers to copy his works and forge his signature. This intaglio showing the Greek hero Diomedes stealing the Palladion (a talismanic statuette of the warrior goddess Athena) is among the finest of all gems that survive from antiquity. In a field of just a few centimeters, Dioskourides convincingly rendered details of a dynamic, living body, clearly distinguishing skin, muscle, bones, and even fingernails. In 1856 the gem was mounted into a bandeau with a pseudo-Renaissance enamel setting.

Satyr, Hyllos, 10 B.C.–A.D. 10   Dioskourides' sons, Eutyches, Hyllos, and Herophilos, followed him in the gem-carving trade. This cameo by Hyllos depicting a satyr—a part-human, part-horse or -goat companion of the wine god Dionysos—shows the finely detailed carving that is characteristic of his and Dioskourides' work.

Mark Antony, Gnaios, 40–20 B.C.   Zoom in Gnaios Although he signed his gems in Greek, the ancient carver Gnaios (active 40–20 B.C.) actually had a Latin name, Gnaeus. This does not mean that he was Roman, for Latin names were sometimes adopted by Greek artisans. The exhibition includes all four gems bearing Gnaios's signature that survive from antiquity—stunning intaglios of rulers and mythological figures. This intaglio of the Roman general Mark Antony (83–30 B.C.) softens the harsh features seen on coins with his image. It may be a posthumous portrait commissioned by his daughter, Cleopatra Selene (40 B.C.–A.D. 6), whose husband, the North African king Juba II, was an avid gem collector. The gem was set into a ring in the 19th century.

Collectors